Angażowanie się było piekielnie męczące.

 Wielką pychą sprowadzisz na się wielkie poniżenie.

 Moje idee to gwiazdy, których nie potrafię ułożyć w konstelacje.

 Nie ma przygody na zewnątrz. Przygoda jest tylko wewnątrz człowieka.

 Ale w życiu często TRZEBA być egoistą. To jest TWOJE życie, nie ludzi Cię otaczających, nie można w kółko patrzeć jak czują się inni. W Twoim życiu Ty musisz się czuć najlepiej.

 Często jedyny ratunek, to właśnie dno, od którego można się odbić.

 Nie będę żył i mogę wybrać, że będę płonął dla niej jasno, chociaż krócej, zamiast obarczać ją ciężarem dłuższego życia z półczłowiekiem.

 Bo nie chodzi o to, żeby było miło. Chodzi o to, żeby nie było chujowo.

 W jednym zdaniu może się dużo zmieścić.
Może się wszystko zmieścić.
Może się całe życie zmieścić.

 Gdy zaś inne stworzenia wzrok spuszczają w ziemię, człowiek otrzymał postać wyniosłą, miał nakaz patrzeć w niebo, twarz zwracać ku gwiazdom.

 Kiedy człowiek spogląda w otchłań, otchłań nie powinna do niego machać.