
[...] najgorzej w życiu to samotnym być.
[...] najgorzej w życiu to samotnym być.
Próba zdobycia tego szczytu jest jednak z samej swej natury działaniem nieracjonalnym – zwycięstwem pożądania nad rozumem.
Świat nigdy nie patrzy, gdy dzieją się rzeczy wielkie.
My to zawsze coś dużo więcej niż ja.
Z książką w ręce po prostu lepiej mi się oddycha.
Życie jest podłe, pamiętaj dziecko.
Nie trzeba umrzeć żeby przeżyć piekło.
Kto podejmuje ryzyko, zasługuje na pochwałę, jeśli się ono opłaci.
Gdy strach, a nie zegar czas odmierza, nawet chwilka może się ciągnąć w nieskończoność.
Uroda jest subiektywna, odzwierciedla gust osoby zainteresowanej.
Choćby i najtęższa zima – tylko do wiosny trzyma.
Normalność nie trwa zbyt długo.