Jeden szept dodany do tysięcy innych staje się krzykiem.

 Widz w teatrze: Niech się pan, z łaski swojej, odchyli troszkę, bo ja nic nie widzę.
Stach Paluch: To niech pan idzie do lekarza, od oczów.

 Podarowałeś mi coś, co nawet trudno nazwać. Poruszyłeś we mnie coś, o istnieniu czego nawet nie wiedziałam. Jesteś i zawsze będziesz częścią mojego życia. Zawsze.

 Może żałowałem samej podróży, lecz nie jej celu.

 W tęsknieniu za kimś nie chodzi o czas, który minął, od kiedy ostatnim razem się widzieliście, czy rozmawialiście. Chodzi o te momenty, kiedy robiąc coś, zdajesz sobie sprawę, jak bardzo chciałabyś, by ta osoba była teraz przy Tobie.

 Gdybym mogła uwolnić się od ciebie ale nie musiała cię stracić.

 Powitał mnie z ogromną czułością, gdyż był pijany.

 Żyjesz tylko połową siebie, a druga leży gdzieś bezczynnie.

 Na sercu mi ciężko od czegoś, czego nie pojmuję.

 W ramionach Jaxa czułam, że jestem tam, gdzie powinnam być.

 Lepszy spokój z okruchem
suchara niźli pałac łez i waśni.