"Podobnie jak w stanie embrionalnym nie ulegając wpływom byłem posłuszny ...

 Życie nie miałoby sensu, Gdybyśmy nie żyli wśród wariatów.

 - I ja również poniosłem niejedną porażkę w życiu,
a mogą przyjść i inne. Ale nie wolno się poddawać,
trzeba walczyć. Zmagać się ze sobą i życiem,
aż nas ogarną ciemności śmierci.

 Jakież to pospolite sprężyny wywołują ruch w świecie: trochę węgla ożywia okręt, trochę serca - człowieka.

 Nie słowami prosi się o wybaczenie.

 Piękne jest to, co kto lubi, co się komu podoba.

 Całe moje życie stanowi jeden wielki wysiłek, by uciec przed banałem egzystencji.

 On kupił jej sześć sukienek, a ja wskrzesiłem z martwych jej pieprzonego kota, więc kto kocha ją bardziej?

 Moje milczenie nie oznacza, że cię odrzucam, to wyraz mojej niemocy.

 Trzeba się podnieść i iść. Zawsze trzeba iść.
Jak się nie ma gdzie iść,
tym bardziej.

 Świat to duża smaczna ryba, ale ludzie to ości.