Jego słowa to moja zguba, przywodząca mnie nad skraj przepaści.

 Bierz nogi za pas, póki jeszcze czas.

 Jeśli ktoś ma zamknięte oczy, niełatwo jest przejrzeć go na wylot.

 - Czy tak trudno zapamiętać moją twarz?
- Raczej trudno ją zapomnieć...

 Bo człowiek nie wie, co to życie, dopóki po raz pierwszy nie rozbierze kobiety.

 Nie rozmawiając o problemach, można udawać, że ich nie ma. Bo ten, kto widzi, co jest nie tak i chce o tym dyskutować, naraża się na zmagania, ból i żal.

 (...) czyjś uśmiech może wywołać taki sam ból jak pełen agresji krzyk.

 I to co było słodkie, pachnie kwaśno. Pachnie trucizną.

 Może to, czego człowiek pragnie najbardziej, to nie tyle być kochanym, ile rozumianym.

 Dlaczego dwoje ludzi się w sobie zakochuje? To tajemnica.

 Cisza jest najgłośniejsza.