Zbliża się spełnienie naszej nadziei albo kres wszelkiej nadziei świata.

 Czas to grząskie błocko.
Przecieka przez palce.
I wsysa jak bagno.

 Róża zmarła, a ja nie wiedziałam, w co się ubrać na pogrzeb.

 Dobro bez Zła jest mdłe i słabe, lecz Zło bez Dobra jest zwyrodniałe i nieobliczalne.

 Duszę można okaleczyć tak, że nikt i nic nie usunie z niej śladów.

 – Sie masz!? Jak leci?
– Normalnie.
– No, to trzeba to oblać.
– No trzeba.

 Nie ma nic groźniejszego niż „być może".

 Miłość lubi wykluwać się w cieple. Jak pisklę.

 Skoro Bóg nie zadowolił wszystkich, jak ja mam to osiągnąć?

 Wokół niej zrobiło się ciemno jak w głębokim oceanie pod lodem. Wpadając w ciemność, wiedziała, że już nigdy go nie zobaczy. Kochała go do samego końca.

 ... nie ma pytań pilniejszych od pytań naiwnych.