To tylko przedmioty. I stały się dla ciebie ważniejsze niż ...

 Człowiek z epoki katastrof nie ma własnego losu, nie ma charakteru, nie ma własnych myśli.

 Przewodnią myślą mego życia jest on. Gdyby wszystko przepadło, a on jeden pozostał, to i ja istniałabym nadal. Ale gdyby wszystko zostało, a on zniknął, wszechświat byłby dla mnie obcy i straszny, nie miałabym z nim po porostu nic wspólnego.

 Jedynie ofiarowując to, co najcenniejsze, człowiek może zdobyć największą moc.

 Są chwile, w których człowiek przytuliłby się nawet do jeża.

 Uczucie rozsądne: wszystko się układa – lecz nic nie trwa. Uczucie miłosne: nic się nie układa – a jednak trwa.

 Najbardziej jesteśmy narażeni na cierpienie, gdy kochamy.

 Nie musisz być wielkim, żeby zacząć, ale musisz zacząć, żeby być wielkim.

 Sami będziemy kierować naszym światem, bo to jest nasz świat.

 Mój dom to moja twierdza.

 Problem polega na tym, że mówiąc prawdę, zatracamy się w niej.