Książki są lustrem: widzisz w nich tylko to co, już ...

 Światło wierzy, że przemieszcza się szybciej od wszystkiego, ale się myli. Nieważne, jak szybko pędzi, zawsze odkrywa, że ciemność dotarła na miejsce wcześniej i już na nie czeka.

 Wojna wyrabia szczególną zdolność do zapominania.

 Życie jest do bani, a potem się umiera.

 Prawda zawsze jest w oczach. I często w głosie, ale trzeba słuchać uważnie.

 Tak żyć nie można, nie wolno, a żyje się jednak - to straszne.

 Łzy są nie tylko po to, żeby wypłukiwać paprochy z oka, ale i z duszy.

 I myśleliśmy o tej nieprawdopodobnej rzeczy, którą przeczytaliśmy, że ryba, samotna w swoim słoju - smutnieje, a kiedy jej włożyć lusterko - znów robi się wesoła...

 Wszystko, co wyobrażamy sobie jako piekło, cały ból i okropności, całe cierpienie i samotność już istnieją. Nieustannie są dookoła.

 Życie jest krótkie, a śmierć wieczna.

 Jakże mądrość jest profanowana przez nieuniknione banały.