Śmierć jest wspaniałym nauczycielem. Niestety zbyt surowym.

 Spójrz na gwiazdy.
to z nich patrzą na nas wszyscy władcy z przeszłości. Jeśli będziesz samotny, nie zapomnij, że ci królowie pośpieszą ci z pomocą. I ja także.

 Nadal masz rodzinę.

 Róże są jak ludzie: pozwalają się kochać, ale czasem ranią do krwi.

 Szczerość wymaga odwagi, może
dlatego nie cieszy się popularnością.

 Tylko głupiec pozwala sobie na wrogów z którymi nie może walczyć.

 Ano, cóż, paskudny otacza nas świat
-mruknął wreszcie.
-Ale to nie powód, byśmy wszyscy paskudnieli.
Dobra nam trzeba.

 Bywa czasem tak, że nie chce się odejść,
ale po prostu nie można zostać.

 Duchy zmarłych radują się jedynie z ofiar składanych przez potomków.

 A przyzwoitym jest człowiek wtedy, kiedy pomaga słabszym.

 Pocałował mnie tak, jakby jego serce miało przestać bić, gdyby tego nie zrobił.