Życie jest jak pudełko czekoladek - nigdy nie wiesz, co ...

 (...) tacy są dorośli. Żyją, żyją i zapominają, jak żyć.

 Wczoraj rodzi się z jutra, a jutro z wczoraj.

 W piątek zły początek.

 Tacy jak my się, nie poddają, pamiętaj!

 Chodź, poskanujmy się nawzajem.

 Domem Irlandczyka jest jego trumna.

 Potem uciekasz. Bo jedyną rzeczą gorszą od tego, że jej nie ma, jest to, że ty nadal tu jesteś.

 Nie jestem przyzwyczajony do tego, że mnie kochasz.

 Gdyby ludzie wiedzieli, kiedy umrą, prawdopodobnie wcale by nie żyli.

 Nigdy nic nie jest w pełni skończone. Wszystko ewoluuje: każda rzecz ma setki kątów i załomków, których nie dostrzegamy. Tracimy ostrość widzenia, aż tu nagle stajemy się zakłopotani wobec takiego dysonansu jak dziś rano, czasem nawet wkurzamy się albo zachwycamy. Właśnie taki chcę być: zachwycać się tym, czego nie znam.