Życie jest jak pudełko czekoladek - nigdy nie wiesz, co ...

 Z tobą choćby pomilczeć
Jakże jest ciekawie
Gdy siedzisz cała piękna
Przy swej małej kawie
I podnosisz filiżankę
Nie nazbyt wysoko
Jakbyś chciała sprawdzić
Czy jest jeszcze po co
Włosy twe kochane
Oczy twe kawowe
Jakże cię podziwiam
W tej cichej rozmowie.

 Jej ciche „dzień dobry” zabrzmiało jak „przepraszam, że żyję”.

 A jednak potrzeba mi twoich słów i trzeba twojej pamięci. Pamiętaj o mnie, dobrze? Może będę się mniej bała, może będę usypiała spokojniej...

 Ja lubię niebezpieczeństwo, zwłaszcza gdy już minęło.

 Człowiek to, co dobre, wynosi z domu, później już tylko to pielęgnuje.

 – Co ty ze mną robisz? – spytał wrony.
Uczę cię latać.
– Ja nie potrafię latać!
Właśnie teraz lecisz.
– Ja spadam!
Każdy lot zaczyna się spadaniem.

 Pamiętaj, że wszystko można zacząć od nowa. Jutro jest zawsze świeże i wolne od błędów.

 Do diabła z przyjaźnią, która w winie nie zdążyła się nawet popluskać.

 Im jaśniej człowiek płonął za życia, tym mocniej jego gwiazda świeci w ciemności.

 Czas, im bardziej jest pusty, tym szybciej płynie. Życie pozbawione znaczenia przemyka obok, jak pociąg niezatrzymujący się na stacji.