Miłość – najbardziej zdradliwa choroba na świecie: zabija cię zarówno wtedy, gdy cię spotka, jak i wtedy, kiedy cię omija. Ale to niedokładnie tak. To skazujący i skazany. To kat i ostrze. I ułaskawienie w ostatnich chwilach. Głęboki oddech, spojrzenie w niebo i westchnienie: dzięki ci, Boże. Miłość – zabije cię i jednocześnie cię ocali.
Sto wiorst nie droga, sto rubli nie pieniądz, sto gram nie wódka.
Kto cię zranił, winien cię uleczyć.
Chcę mieć z tobą jak najwięcej wspomnień...
Może żałowałem samej podróży, lecz nie jej celu.
Tylko się trzymaj.
Nigdy nie jest za późno,żeby zacząć od nowa,
żeby pójść inną drogą,i raz jeszcze spróbować.
Nigdy nie jest za późno,by na stacji złych zdarzeń
złapać pociąg ostatnii dojechać do marzeń.
Czasem sama się w sobie nie mieszczę.
Nie sposób jednak zaczynać od nowa. Tylko niemowlę może zacząć całkiem od początku.
Boję się, że jeżeli zacznę płakać, to nie przestanę, póki całkiem nie wyschnę i nie pomarszczę się jak rodzynka.
Pomocną rękę należy podać tym, którzy mądrze walczą, a nie mogą dać sobie rady.
