Kiedy przeczytałem o niebezpieczeństwach nałogowego picia, rzuciłem czytanie.

 Nie tylko na skutek swych warunków zewnętrznych, ale w większym stopniu przez właściwe sobie usposobienie jestem człowiekiem zamkniętym, milczącym, nietowarzyskim i niezadowolonym,
czego nie mogę nazwać własnym swym nieszczęściem,
gdyż jest to tylko refleksem mojego celu.

 Zawsze trzeba działać. Źle czy dobrze, okaże się później. Żałuje się wyłącznie bezczynności, niezdecydowania, wahania. Czynów i decyzji, choć przynoszą czasem smutek i żal, nie żałuje się.

 Czemu ci straszno? Przecież nawet umierać lepiej, niż gnić za życia.

 Bardziej szeptał niż mówił. Jego słowa smagały mnie po szyi, spływały po plecach i piersiach, po brzuchu i udach. Jego małe błękitne oczka i słodki uśmiech paraliżowały mnie.

 „Wiem, że jestem człowiekiem trudnym, ale jeżeli można w ogóle mówić o pozytywnych stronach mojego charakteru - jest to chyba wierność, której umiem dokazać ludziom, jeśli ich kocham i lubię.”

 Drogą wiodącą do nieba nikt nie dąży, a choć piekło nie ma bramy, wszyscy doń szturmują.

 Myślę więc jestem - to powiedzenie intelektualisty, który nie docenia bólu zębów.

 Kto żyje w męczarni, jest jakby umarły.

 Więcej wiary, a jeśli to nie pomoże, więcej drinków.

 Znacznie trudniej jest sądzić siebie niż bliźniego.