Wśród ludzi jest więcej kopii niż oryginałów.

 Czuje się jak człowiek, który na próżno żył.

 I życie, które spóźniło się na śmierć.

 Nigdzie nie jesteśmy bardziej samotni, niż leżąc w łóżku, z naszymi tajemnicami i wewnętrznym głosem, którym żegnamy lub przeklinamy mijający dzień.

 Ból jest przemijający, a skutki rezygnacji pozostają na zawsze.

 Gdybym między tymi tłumami mógł zgubić samego siebie.

 Jesteś czymś, co nigdy sie nie zmieni. Jesteś obrazem sprzed moich oczu.

 Rzecz piękna równie jest potrzebna jak rzecz użyteczna. Może nawet i więcej.

 Nagle dowiadując się, że umieram, przestałam bać się żyć.

 Miał ochotę wyjść ze swego życia tak, jak się wychodzi z domu na ulicę.

 Duszę można okaleczyć tak, że nikt i nic nie usunie z niej śladów.