Musimy żyć. Żyć tak, by później nikogo nie musieć prosić ...
Musimy żyć. Żyć tak, by później nikogo nie musieć prosić o wybaczenie.
Troski służą geniuszom, bo wtedy najlepiej tworzą, ale my, ludzie zwyczajni, jak się poddamy troskom, nie tworzymy nic, tylko piekło sobie i swoim.
Autentycznie kochający człowiek musi wiedzieć, że świat nie ma jednego centrum lecz dwa.
Utrata nadziei to piekło i właśnie się o nie otarłam.
Życie praktyczne zawsze wydawało mi się najmniej wygodnym rodzajem samobójstwa.
Podróże kształcą.
Jego myśli były jak maleńkie srebrne rybki pływające we wszechogarniającym basenie tęgiego bólu.
Śmierć jest w was, jak słowik w klatce, ode mnie tylko zależy, żeby go wypuścić.
Świat jest kolorowy tylko ludzie to daltoniści :(
Z czym w kolebkę, z tym w mogiłę.
Jeśli ktoś kocha książki, chce je przekazywać innym.