Dla człowieka niedojrzałego znamienne jest, że pragnie on wzniośle umrzeć ...

 Jeśli już musisz kochać to bezinteresownie i tylko z czystej miłości.

 Odniósł wrażenie, że mógłby
przyglądać się Jej godzinami i
nigdy nie miałby dość.

 Są takie chwile, które mają smak wieczności.

 Ci, co upadli na dno, wiedzą, na czym stoją.

 Będzie dobrze – powiedziałem z nadzieją, że mi uwierzy. Z nadzieją, że sam uwierzę.

 Wszystko, co wydarzy się jutro przeżyliśmy już dziś.

 Osobiście uważam,że przyszłość zasługuje na naszą wiarę.

 Śmierć czyha na nas w pełni życia.

 "Jak żyjesz, Kochana?
Jak żyjesz
wśród coraz zimniejszych ścian
ulatnia się z nich wilgotna
woń naszych ciał
Czy Ci nie chłodno?
Jak zasypiasz
nie na mojej
piersi
nieopleciona gałęziami
moich rąk, moich nóg
kto poprawi
opadającą rękę – nim zemdleje
Jak wracasz z niespokojnych snów
bez pocałunków, które jeszcze się śnią
a już budzą
każde włókienko Twego ciała
każdą żyłkę
Jak wędrujesz labiryntem głuchych ulic
nie trzymając się mojej ręki
Jak wchodzisz po zmęczonych schodach
Jak żyjesz kochana
beze mnie?
Dlaczego żyjesz?"

 Czy to nie absurdalne, że wspomnienia o dobrych czasach o wiele częściej doprowadzają do łez niż wspomnienia o tych złych?