[...] umysł nie ogarnia spostrzeżeń zbyt namacalnie i wyraźnie oczywistych.

 Mówią, że nieszczęścia chodzą parami, ale ja należę do nieszczęść najlepiej czujących się w samotności.

 Wiesz, że nie możesz być szczęśliwa, jeżeli czasami nie bywasz nieszczęśliwa, prawda ?

 (...) najlepszymi książkami są te, które mówią nam, co już sami wiemy.

 Czasem się nienawidzę. Ale niezbyt długo.

 Chciałabym, żeby mój cień wstał i szedł obok mnie.

 Planowanie tym różni się od marzenia, czym marsz od tańca.

 Nic nie napawa większą melancholią niż śmierć piękna.

 Wszyscy ciągle znikają. Niektóre rzeczy nagle przestają istnieć, jakby zostały odcięte. Inne powoli rozpływają się jak mgła. I zostaje tylko pustynia.

 Została mi po tobie sama obecność. Taka obecność przez nieobecność.

 Od czekania dusza rdzewieje.