Umysł ludzki to pusty pokoik, który powinno się umeblować według ...
Umysł ludzki to pusty pokoik, który powinno się umeblować według własnego wyboru.
– Powiedz mi, jak mnie kochasz.
– Powiem.
– Więc?
– Kocham cię w słońcu. I przy blasku świecy.
Kocham cię w kapeluszu i w berecie.
W wielkim wietrze na szosie i na koncercie.
W bzach i w brzozach, i w malinach i w klonach.
I gdy śpisz. I gdy pracujesz skupiona.
I gdy jajko roztłukujesz ładnie –
nawet wtedy gdy ci łyżka spadnie.
Doskonała rozpusta wymaga doskonałego odprężenia.
Nie ma gorszej samotności niż ta, którą przeżywa się we dwoje.
(...) każdy nowy siniak to nowa lekcja, a każda nowa lekcja czyni Cię lepszym.
Wybaczyć nie oznacza zaakceptować.
Są miejsca których nie mogę opuścić.
Pokoje bez drzwi i okien.
Odwieczna klatka z żeber.
Umiemy pływać, ale nikt z nas nie jest ognioodporny.
Czy w życiu coś poza miłością jest godne poświęcenia?
A teraz pójdę do domu i tam dostanę zawału.
Trudno. Umrę trzeźwa.