- Nie jesteś zwyczajna, Gwendolyn - wyszeptał, gładząc mnie po ...

 Nie wiem, jak mam się zachowywać, gdy jestem tak blisko ciebie - przyznał - Nie wiem, czy potrafię być tak blisko.

 To jest tak, że wylatuje jedna cegła a burzy się wszystko.

 Nie ufam tym, którzy są przekonani, że mają wielu przyjaciół.
To znak, iż nie znają ludzi.

 Wolność to dar, ale też odpowiedzialność cięższa niż kajdany.

 Siedzę tu każdego poranka i marzę o wylaniu mojej kawy na wszystkie ulice, żeby wreszcie się obudziły.

 Nie ma paskudniejszego widoku niż płacząca czarodziejka.

 Pamiętaj: przebaczenia nie odmawia się nikomu, ale odzyskanie zaufania to już zupełnie inna sprawa.

 Życie... każda jego sekunda... to wszystko, co mamy.

 Niewiele jest powodów, żeby mówić prawdę, za to jest ich bez liku, żeby kłamać...

 (...) brak decyzji też jest decyzją.