A potem zacznę żonglować śnieżkami w piekle.

 Nie ma na świecie takiej rzeczy, której nie naprawi sernik.

 Ludzie już niczego nie oczekują, bo są zawalenia wszystkim sto razy za bardzo: sto razy za dużo informacji, sto razy za dużo obrazków, sto razy za dużo kolorów.

 
Świat zmienia się za szybko jak na jedno ludzkie życie.

 Czuję się jak wybrakowany towar, jakbym zeszła z linii montażowej kompletnie schrzaniona i rodzice musieli oddać mnie do naprawy zanim upłynie termin gwarancji. A przecież rozpadłam się już tak dawno temu!

 Niewiedza jest matką mądrości i dobrego zdrowia.

 Poczułam że czas na krok do tyłu.

 Podświadomość jest wielką siłą.

 Życie niepoddane analizie jest być może nic niewarte, ale życie ciągle analizowane jest z pewnością piekłem.

  Im bliżej jesteśmy chwili szczęścia,
tym bardziej niepokoi nas jego ułuda.

 Wielu ludzi całe swoje życie spędza w miejscu, w którym nie chce być, ze strachu, że alternatywa może okazać się jeszcze gorsza. Czy to nie smutne?