Są takie zdania, po których kropka brzmi doprawdy niezwykle wyraźnie.

 Akt czytania to partnerstwo. Pisarz stawia dom, ale to czytelnik się do niego wprowadza.

 Jesteś mój.
Jesteś moja.
Czekam.
Pragnę.
Chcę ...

 Wróciłem do domu. Nie wiedziałem, co zrobić z tęsknotą za kimś, kogo się nie pamięta, ani co zrobić z przytuleniem, na które się czeka całe życie.

 Człowiek szybko przyzwyczaja się do dobrego.

 Bo choćby nawet cały świat rzucał
w ciebie kamieniami, to jeżeli mama
stoi po twojej stronie, nic ci się nie stanie.

 Stali w kolejce jak w sklepie. Kiedy jednego obsłużono śmiercią, inni przesuwali się na jego miejsce.

 Nie ważne ile dzieli nas kilometrów
Jak długo się znamy
Zawsze będziemy o sobie myślęć i Kochać

 Była to miłość od pierwszego wejrzenia, od ostatniego wejrzenia, od każdego, wszelkiego wejrzenia.

 W literaturze nie chodzi o poprawność gramatyczną, lecz o zwabienie czytelnika i opowiedzenie mu historii... i jeśli to możliwe, sprawienie, by w ogóle zapomniał, że czyta jakąś opowieść.

 Nigdy nie ma się drugiej okazji, żeby zrobić pierwsze wrażenie.