Przypisywanie sobie winy donikąd nas nie zaprowadzi- stwierdziła.

 Samotność to dziwna rzecz.
Zakrada się cicho i niepostrzeżenie. Siada obok ciebie w ciemności. Głaszcze cię po włosach, kiedy śpisz. Owija się wokół twojego ciała i zaciska się tak mocno, że brakuje ci tchu, że zamiera twój puls, choć krew płynie coraz szybciej.

 Ze wszystkich chorób najgorsze są te, które pozwalają człowiekowi wierzyć, że ma się dobrze.

 Szczerość może być dobra. - Jej słowa unosiły się w ciemności. - Ale może też krzywdzić.

 Chciałabym wypłakać się w jego oczy.

 Jedna forma zarazy przenosi się szybciej od wirusa - strach.

 (...) każdy zakochany człowiek poszukuje straconej części samego siebie.

 Jak mówią Francuzi: im więcej zmian, tym bardziej jest tak samo.

 Im jaśniej człowiek płonął za życia, tym mocniej jego gwiazda świeci w ciemności.

 Kiedy stracisz wszystko, nikt się już z tobą nie liczy.

 Już było źle, a sądziła, że może być dużo gorzej.