Gdyby kiedyś udało mi się stąd wyjść, pozwoliłabym sobie być ...

 Bram nie buduje się po to, aby stały otworem...

 Jak można zadawać ból osobie, którą się kocha bardziej niż siebie samego?

 Strach jest spoiwem formy. Świadomość bezforemnej istoty wyzwala.

 Ja wolałabym mieć złamaną rękę niż złamane serce, bez względu na okoliczności.

 Zwracam uwagę na kwiatki na gałązkach oliwek - białe, nakrapiane, maciupeńkie, jakby wydziergane na szydełku, delikatne jak cieniutka koronka.
Delikatne jak miłość.

 Mnie nie podejrzewa nikt. Gdyż nikt nie wie, kim jestem.

 Żyję ot tak sobie, jak przelotny ptak ze złamanym skrzydłem. Nie mogę pofrunąć dalej.

 Robisz mi nieporządek w chaosie.

 Jeżeli czegoś nie wolno, a bardzo się chce, to można.

 -Wkrótce znów się zobaczymy - powiedział grzecznie do Thimmai,lecz jego wzrok powędrował w stronę Dewi. Tylko krótkie spojrzenie, ale ona natychmiast zrozumiała.
Ta wiadomość była przeznaczona dla niej.