Czas nie daje odpowiedzi, on tylko stawia kolejne pytania.

 Spada deszcz, wstaje rosa. Pomiędzy jest mgła. Pomiędzy jest wszystko, co jest.

 Pewnie, że na świecie jest dużo zła, ale najbardziej boli to, co najbliżej.

 Wspomnienia wywołują ból, najdotkliwszy zaś sprawiają najlepsze z nich.

 Oświecać trzeba nawet tych, którzy wolą siedzieć w ciemnościach.

 Każdy jest obcy, zanim stanie się bliski.

 Najbardziej satysfakcjonująca nagroda - mówiła - to ta, na którą musisz czekać.

 Otworzyłam kolejne drzwi strachu – nikogo tam nie było.

 Wydaje nam się że rozumiemy słowa piosenki, ale tym, co naprawdę każe nam w nią wierzyć lub nie, jest muzyka.

 Żadna z chorób nękających tych, którzy szukają ratunku w modlitwie kapłana, nie mogła być gorsza od napadów lęku.

 Jestem tym, kim jestem, Matt. A jeżeli nie możesz sobie z tym poradzić, lepiej odejdź.