
Nie należy wierzyć, iż istnieją granice grozy, który zdolny jest ...
Nie należy wierzyć, iż istnieją granice grozy, który zdolny jest przyjąć ludzki umysł.
Nie zawsze ludzie od siebie odchodzą.
Czasami trwają obok siebie i to jest najgorsze.
Celem nie jest bycie lepszym od kogoś innego, lecz bycie lepszym od tego, kim samemu było się wcześniej.
Ciasne więzienne mury nie stanowią żadnych granic dla skrzydeł naszej wyobraźni.
- Co to takiego: optymizm?
- To obłęd dowodzenia, że wszystko jest dobrze, kiedy nam się dzieje źle.
Ja naprawdę potrafię być wesoły.
I przyjacielski. I sympatyczny.
I życzliwy. A to dopiero początek wyliczanki. Tylko nie proście mnie, żebym był miły.
Ta cecha nie ma ze mną nic wspólnego.
Pełno na ziemi ludzi, co nie zasługują by do nich mówić.
Wydaje mi się, że jedną z ról rodziców jest próba zabicia swoich dzieci.
Niekiedy łatwiej się zdobyć na wielki gest, który potomni będą wspominali po wiek wieków, niż na rodzaj codziennej, szarej i nieefektownej odwagi.
Chcesz rozśmieszyć Boga, opowiedz mu o swoich planach.
Słabemu łatwo się bać. Każda drobnostka napawa lękiem.