Jego ciemne, przeszywające oczy wciąż się we mnie wpatrują, a ...

 Ludzie się zmieniają. Sprawy układają się nie po naszej myśli, ale życie toczy się dalej.

 Tam dom twój, gdzie serce twoje.

 Lepiej być w kajdanach z ukochanymi ludźmi, niż cieszyć się wolnością w samotności.

 A ja tymczasem delektuję się ostatnim kęsem życia. Między wyrokiem śmierci a jego wykonaniem.
Jeszcze nigdy nie byłem tak szczęśliwy!

 Budząc się rano, pomyśl jaki to wspaniały skarb żyć, oddychać i móc się radować.

 Ci, którzy umierają razem, na zawsze są razem.

 Bo są tacy, którzy kochają być w rozpaczy.

 Koniec końcem,
zawsze po burzy
wychodzi słońce.

 Wojna wyrabia szczególną zdolność do zapominania.

 Świat nie zginął i nie spłonął. Przynajmniej nie cały. Ale i tak było wesoło.