Powoli zaczynam stawać się swoim przeciwieństwem. Diabełek na moim ramieniu ...

 Nie musimy przecież być z kimś razem, żeby czuć się z nim związanym bardziej niż z kimkolwiek w świecie.

 Podarowałeś mi coś, co nawet trudno nazwać. Poruszyłeś we mnie coś, o istnieniu czego nawet nie wiedziałam. Jesteś i zawsze będziesz częścią mojego życia. Zawsze.

 Na naszych wspólnych zdjęciach ona zawsze patrzy w obiektyw, a ja zawsze patrzę w nią.

 Życie jest krótkie. Może trzeba
chwytać tyle dobrego, ile się da.

 Lepiej bez celu iść naprzód,
niż bez celu stać w miejscu.
A z pewnością o niebo lepiej,
niż bez celu się cofać.

 Gromadzi wspomnienia. Na później.

 Życie składa się z szeregu chwil, z których każda jest podróżą do kresu.

 Chodząc ulicami, płaczę do siebie. Nie za bardzo, więc nikt nie zauważa.

 I przez okamgnienie niemal mam wrażenie, że jesteśmy znowu razem.

 Blizny przypominają nam, że przeszłość zaistniała naprawdę.