Są dwa rodzaje ludzi, tacy, co lubią spać od ściany, ...

 (...) czuł, że los szczególnie się na niego uwziął. Który młody człowiek (nawet sierota) ma cierpliwość czekać, co czas pokarze, gdy chodzi o miłość?

 Człowiek nie może żyć, nie wiedząc, po co żyje.

 Jak w bajce mam wyjść za królewicza, pech polega na tym, że pokochałam żebraka.

 Swój świat odnajduje,
kto się w świecie zatracił.

 Twoje usta nawet świętego sprowadziłyby na złą drogę.

 Musimy żyć. Żyć tak, by później nikogo nie musieć prosić o wybaczenie.

 Nie tylko krew wypełnia moje serce.
Jest tam jeszcze czyjeś imię, miłość i nadzieja.

 Niech nie ślubuje przebrnąć przez ciemności nocy, kto nie widział jeszcze zmroku.

 Czytanie to twórcza podstawa życia pisarza.

 Miłość bierze się z czystego serca, z dobrego sumienia i ze szczerej wiary.