Dosis sola venenum facit (tylko dawka czyni substancję trucizną).

 Miłości nie udowadnia się słowami.

 Byliśmy zajęci tylko sobą, może nawet przesadnie lub histerycznie, cały dzień dotykaliśmy swoich ciał, uczyliśmy się ich na pamięć, gorliwie, tak jakbyśmy na jutro mieli z nich zapowiedziany sprawdzian.

 Dzieciństwo dostrzegamy
dopiero wtedy, gdy je opuścimy.

 Sprawiedliwy człowiek nie może uchylać się od swoich obowiązków.

 – Halo, słucham?
– Halo, Kazik?
– Nie!... Nie, Kazik! Jola.
– Przepraszam, pomyłka.
– To po co pan dzwonił?!
– To po co pani podnosi słuchawkę?

 Iskry uniosły w górę ich prawdy i kłamstwa.

 Przyzwyczajasz się do kogoś,

zaczynasz go nawet lubić
a potem on odchodzi.
W końcu wszyscy odejdą.

 Szczęście w życiu nie polega na tym, żeby być kochanym. Największym szczęściem jest kochać.

 Tego bólu nie da się opisać. Fizyczny... duchowy... metafizyczny... jest wszędzie, wsącza się do mego szpiku.

 Poglądy są jak dupa, każdy jakieś ma, ale po co od razu pokazywać…