Co za świat, miły Boże, już nawet skurwysyństwo nie popłaca.

 Nie zawsze cisza jest zła.

 - Rose jest twarda. Poradziłaby sobie.
- Nie widziałeś, jak cierpiała – odparła z uporem. –
Płakała.
- I co z tego? Wszyscy czasem płaczą. Ty również.
- Ale nie ona.

 Właściwie nic mi nie jest. To znaczy jest mi wszystko.

 Masz na oczach urok niedoświadczenia

 Nieoczekiwane propozycje podróży są lekcjami tańca udzielanymi nam przez Boga.

 Chłopcy zyskują poklask za to, za co dziewczęta wypędzane są ze wsi.

 Potrafimy tylko wznosić pomniki coraz większe, coraz wyższe, ale pamiętać - pamiętać już nie umiemy.

 Na tym świecie trzeba spodziewać się dobra, być przygotowanym na zło, a przyjmować co Pan Bóg da.

 Świecie zaśnij
wreszcie, zdrętwiej, zemdlej
i nie rań więcej.

 Tarzamy się w naszym zepsuciu, jak świnie tarzają się w błocie.