
Chciałbym móc patrzeć tak, jak wy. Nie widzieć tego, co ...
Chciałbym móc patrzeć tak, jak wy.
Nie widzieć tego, co we mnie tkwi.
Czasami bardzo potrzebujesz przyjaciela, ale nikogo nie ma w pobliżu.
Ludzie samotni to najpodlejsi kłamcy.
Kiedy człowiek krwawi wewnątrz – rzecz to niebezpieczna dla niego samego.
Kiedy śmieje się wewnątrz – rzecz niebezpieczna dla bliźnich!
Idziesz albo umierasz, taki jest morał tej opowiastki.
Bólu niektórych ran nie da się załagodzić, a wszelkie próby tylko go wzmagają.
Tylko w dzisiejszym chorym społeczeństwie człowiek może być prześladowany za czytanie zbyt wielu książek.
Nie jesteśmy samoistni, jesteśmy tylko funkcją innych ludzi, musimy być takimi, jakimi nas widzą.
Kto powiedział, że zmiana zabija? Zmiana - to koło ratunkowe dla niezadowolonych.
W moim życiu nic nigdy nie zblakło z czasem i nie zajęło pośledniego miejsca w katalogu osiemnastoletnich doświadczeń. Wspomnienia trwały przy mnie, mój mózg zawalały żywe obrazy, posegregowane jak fotografie i stare suknie w komodzie babci. Nie byłam jedynie szaloną kobietą na strychu - byłam również tym strychem. Przeszłość otaczała mnie
ze wszystkich stron.
Nikt nigdy nie zabłądził na prostej drodze.