
ziemi oddać siebie tak bardzo że już niczym nie zostać ...
ziemi
oddać siebie
tak bardzo
że już niczym nie zostać
i nigdzie.
Chciałabym wypłakać się w jego oczy.
Przyjemniej jest mieć ukochane, piękne myśli i przechowywać je w swym sercu jak skarby.
Nie chcę, by inni je wyśmiewali lub dziwili się im.
Bądźmy dobrej myśli, ale gotowi na najgorsze.
Są w życiu takie momenty w których nie oczekujemy żadnych słów pocieszenia, tylko chcemy odczuć, że jesteśmy dla kogoś ważni..
Nie istnieją granice dla tych, którzy nie boją się ich przekraczać.
Bohater, który uwolni księżniczkę z wieży, w zasadzie nie ma wyboru. Musi spędzić
z nią resztę życia.
Zdecydował się na życie z czystej przekory i z czystej złośliwości.
Umysł potrzebuje zaś książek, podobnie jak miecz potrzebuje kamienia do ostrzenia
Tam gdzie jest twój skarb, jest i twoje serce.
Czasem chciałbym mieć takie problemy jak inni, ale nic z tego.