
ziemi oddać siebie tak bardzo że już niczym nie zostać ...
ziemi
oddać siebie
tak bardzo
że już niczym nie zostać
i nigdzie.
Człowiek nie otrzymuje duszy, dopóki ktoś go nie obdarzy miłością.
Miłość pociesza jak słońce po deszczu.
Mówi, że miłość nie istnieje, że jest tylko pożądanie, które ma wiele odcieni.
Każda nowa więź, jaką sobie tworzymy, jest nowym cierpieniem, jeszcze jednym gwoździem, który wbijamy sobie w serce.
Choroba psychiczna to strasznie samolubna rzecz.
Kto czyta książki, żyje podwójnie.
Po cóż - pomyślała - udawać dwie osoby naraz,
kiedy ledwie wystarczy mnie na jedną,
godną szacunku osobę.
Ruch był jedyną rzeczą, jaka mogła ukoić rozpacz
Starość ma jedną zaletę — nie musisz się bać, że umrzesz młodo.
Przeznaczeniem kobiety jest cierpieć w milczeniu.