Wiem, że to osobiste pytanie, ale czy jesteś może chory ...

 Jeżeli sami nie nadamy rzeczom jakiegoś charakteru, utoniemy w tej nijakości.

 Natura wydając na świat człowieka, była umierającą matką: dawała „byt” temu, którego narodziny oznaczały jej własną śmierć.

 Ludzie spędzają zbyt wiele czasu na myśleniu i sprawiedliwości i byciu fair, a niewiele na nauce tego, co naprawdę jest ważne.

 Określają nas nasze czyny. To, co wybieramy. To, czemu stawiamy opór. To, za co gotowi jesteśmy umrzeć.

 (...) po kres naszego istnienia.

 A kiedy ona cię kochać przestanie, zobaczysz noc w środku dnia, czarne niebo zamiast gwiazd, zobaczysz wszystko to samo, co ja.

 Tęsknota, tęsknota…
Uczucie najbardziej

niewypowiedziane,
stan próżny wszelakiej ulgi,

ucisk serca ciągły i jednostajny.

 Jeśli opóźniamy dzień zbiorów, owoce gniją. Problemy odłożone na potem nie przestają rosnąć.

 Każdy dzień rozpoczyna się cudem.

 Wierzyć w coś to jedno, ale usłyszeć, że tak jest, to zupełnie co innego.