Pamięć żarła mu duszę niczym potworna choroba.
Pamięć żarła mu duszę niczym potworna choroba.
Nieważne, co ona robi. Liczy się to, co ja robię.
Dążymy do światła, pragniemy jednak, żeby otoczyły nas cienie.
Jeśli więc śmierć miała być sensem życia, wówczas życie nie miało już sensu.
- After all this time?
- Always.
Kocham go tak bardzo, że to aż boli.
Chciałem cię tylko kochać.
Jeśli nie jesteś dość silny, żeby znosić te wszystkie rany, to powinieneś zacząć ich unikać.
To jesteś ty. Należysz tylko do siebie i nosisz w sobie cały wszechświat. Możesz być, kim tylko zapragniesz.
Każdy gra jakąś rolę,
a moja rola jest smutna.
Myślę sobie, że to musi być bardzo miłe uczucie, wiedzieć na pewno,że ktoś na ciebie czeka.