Człowiek bez żadnych konkretnych osiągnięć wszędzie jest tylko popychadłem.

 Człowiek może być samotny mimo miłości wielu, bo dla nikogo nie jest przecież tym "najukochańszym".

 Umysły, charaktery, dusze - im człowiek dłużej żyje, tym wyraźniej widzi jak się od siebie różnią.

 Wszystko ma swoją cenę.

 To chyba jest właśnie miłość. Kiedy się ma kogoś w domu i zawsze się do niego wraca.

 Niektórych książek wystarczy skosztować,
inne się połyka,
a tylko nieliczne trzeba przeżuć
i strawić do końca.

 Ludzie wyjątkowi rozpościerają skrzydła i żyją pełnią życia na wolności.

 Życie bez wspomnień to życie tylko w połowie.

 Czasem rzeczy najzwyklejsze - kiedy się je dzieli z właściwymi ludźmi - bywają niezwykłe.

 [...] a tęsknota za tym, czego nie można mieć, prowadzi do nieszczęścia i szaleństwa.

 Musisz ranić albo zostaniesz zraniony.