Inną rzeczą jest wiedzieć, co należy czynić, a inną wiedzieć, ...

 Pogubiłem się już w liczbie rozczarowań.

 Człowiek nie rodzi się zły, tylko taki się staje.

 Jakże byłoby miło móc edytować historię własnego życia.

 Poznanie i uznanie prawdy o sobie jest wielką próbą charakteru.

 Miłość nigdy nie ma sensu.

 Idziesz albo umierasz, taki jest morał tej opowiastki.

 Zapominamy, jak ważny jest dotyk, a jest nam do życia niezbędny.

 Czasami ludzie nie dostrzegają tego, co mają przed samym nosem...

 Pozostaje z pustym kieliszkiem i czymś trudniejszym do napełnienia w środku. Czuje się już tylko nawozem pod roślinę, jaka często przekwita na grobie zwiędłej miłości. To rzadka roślina, a nazywa się szczęście.

 Prosta gra. Wygrywasz, żyjesz. Przegrywasz, giniesz. Kropka.