Rozpacz daje wolność- nadzieja czyni człowieka niewolnikiem.

 (...) może być wstyd, że człowiek jest sam tylko szczęśliwy.

 Są rzeczy, o których nie mówi się nawet najbliższym przyjaciołom. Czasem zresztą nie trzeba mówić, bo oni i tak wiedzą.

 Czyżby pan przyszedł bez szpady?

 Ponieważ [...] większość ran zadają nam najbliżsi, związek z drugim człowiekiem jest też miejscem, w którym najlepiej się one goją [...].

 Potrzebowała Cię każda komórka mojego ciała.

 Nie możesz się wykręcić od miłości, chociaż boisz się jej jak ognia.

 Przyjaciele, z którymi zabijamy czas,
to właśnie prawdziwi przyjaciele.

 Żyję tylko dlatego, że nie mogę tego przerwać.

 Tak trudno mi zachowywać się właściwie, gdy jestem przy tobie.

 Mnóstwo rzeczy nie ma większego znaczenia, nie przeszkadza to jednak ludziom długo się nad nimi zastanawiać.