Ludzie nie mogą obejść się bez ludzi.

 Kiedy dzieli się poduszkę dzieli się też tajemnice.

 Początki zawsze są trudne jak fizyka kwantowa i bolesne jak hemoroidy.

 Czasami musisz zniknąć. Odwrócić się na pięcie i zobaczyć świat bez niektórych osób. Jeśli ktoś Cię nie docenia, nie stój obok, nie uśmiechaj się jak w taniej produkcji i nie połykaj tłumionych łez, po prostu odejdź. Daj temu komuś szansę na zobaczenie życia bez Ciebie, bez Twojego śmiechu, humorków i ciągłych rozmów. Nabierz szacunku do samej siebie, nie pojaw się w tym samym miejscu co zawsze. Daj komuś szansę zatęsknić...

 Zaufaj mi, jestem geniuszem.

 Niektórzy tak się boją pustki, że natychmiast szukają kopii, a czasem taniej imitacji, byle czymś zapełnić powstałą wyrwę.

 Wpatrując się w sufit, doszła do wniosku, że może dlatego nie może płakać. Bo jaki był sens rozpaczać, skoro nie miał jej kto pocieszyć? I kiedy nawet samej siebie nie umiała pocieszyć?

 Bolała tym dziwnym rodzajem bólu, który dziwnie kojarzy się z rozkoszą.

 Krótki wiersz o niespełnionej miłości

chodź
przepłyniemy sobie
przez palce

 Sny różnią się od rzeczywistości, ale są równie ważne.

 Geniusz śmierci nie jest przecież mniej piękny niż geniusz snu i ma także skrzydła u ramion.