Ludzie nie mogą obejść się bez ludzi.

 Bez względu na to, co się zdarzy życie idzie dalej, słowa wciąż napływają, prawda jest wyrzucana czy ci się to podoba, czy nie, a życie nigdy nie pozwoli ci zatrzymać się i złapać cholerny oddech.

 Myślę, że najlepiej jest kochać dzielnie i akceptować - tyle ile można znieść.

 Po innych bowiem ludziach, w ogóle po świecie zewnętrznym, nie należy w żadnym wypadku oczekiwać zbyt wiele.

 Gwałtownych uciech i koniec gwałtowny.

 Ten, kto kocha, zawsze okazuję się naiwny.

 Nie warto starać się zatrzymywać przy sobie ludzi, przebaczając im każdy błąd, spędzać z nimi czas i każdego dnia obdarzać większym zaufaniem. Oni później i tak dokopią Ci tak mocno, że stracisz wiarę w innych...

 Płyń z prądem, przyjacielu, i gdy Cię będzie unosił, leciutko mu pomagaj, omijaj rafy, walcz z mrokiem i nigdy, nigdy się nie poddawaj.

 Jedyny sposób, żeby ludzie byli razem, to zesłać im dżumę.

 Nie można być z kimś tylko z obawy przed samotnością.

 Jest we mnie obóz koncentracyjny, z którego wychodzi się tylko wyobraźnią.