Czas jest tylko sposobem myślenia.

 Wszystko przestaje być straszne, kiedy widzisz, jak nadchodzi.

 Niektórzy mawiają, że uczciwa umowa to taka, z której obie strony są niezadowolone.

 „Moje napady szału ją przerażały. Przestała mi się zwierzać. Ostatniej nocy nie wytrzymałem, chwyciłem ją za ramiona i potrząsałem nią z całej siły. Pobladła,wyglądała, jakby miała się za chwilę pokruszyć. „Dlaczego płaczesz?!” „Nie mogę znieść twojej rozpaczy, twojego szlochu. Nie wytrzymam tego dłużej!”. Byłem wściekły, że zostawia mi tylko swoje ciało, że coraz mniej wiem o jej myślach, że zamyka przede mną duszę. Chciałem wejść w jej głowę. Chciałem, żeby myślała tylko o mnie. „Chodź, dam ci rozkosz” – szeptałem jej do ucha – „Dam ci zapomnienie”. „Dam ci niebo”. Nie broniła się (...)”

 Nieważna jest obiektywna ocena bólu, lecz subiektywne cierpienie, jakiego doznajemy.

 Sztuka nigdy nie bierze się ze szczęścia.

 Za późno poznajemy, że jedyną rzeczą, której nie należy żałować, to nasze błędy.

 Tak, by nam się serce śmiało
do ogromnych, wielkich rzeczy.
A tu pospolitość skrzeczy...

 Dotyk jego dłoni wywołał we mnie dreszcz, zupełnie jakby przeszyła mnie iskra.

 Miasto było z papieru, ale nie wspomnienia.

 Ludzie w większości przeżywają tylko połowę tego, co naprawdę mogliby przeżyć - rzecz jasna, jeżeli mają trochę szczęścia.