Myślę, że świat się w zasadzie kończy, bo miasta, przez ...
Myślę, że świat się w zasadzie kończy, bo miasta, przez które przechodzimy, są tak samo wyniszczone, jak my.
Udostępnij:
Inspiracje:
Chłodne powietrze wchodzi i wychodzi z moich płuc boleśnie, ale to dobry rodzaj bólu: ból, który przypomina, jak cudownie jest oddychać.
Świat jest dziwny. Ludzie są dziwni.
My jesteśmy dziwni. I miłość jest dziwna.
Śmierć jest tajemnicą, a pogrzeb - sekretem.
I nie chcą żyć jedno bez drugiego. I chcą żyć jedno dla drugiego.
Nie musisz być wielkim, żeby zacząć, ale musisz zacząć, żeby być wielkim.
Jak tu teraz dalej żyć?
Jak masz dalej trwać?
Gdy to, w co wierzyłeś z cały sił
znienacka się rozpadło w drobny mak.
Są takie miejsca, do których nie należy zapuszczać się myślami, ale one i tak tam podążają.
Te dwa krótkie słowa są moją manną z nieba.
Nieśmiałość i tchórzostwo w połączeniu z zadufaniem to potworna kombinacja.
Zmieniać trza onuce, zmieniać. Co jakiś czas.