Serca, które zapłonęły wśród przeszkód, giną w cichej przestrzeni.

 „Moje napady szału ją przerażały. Przestała mi się zwierzać. Ostatniej nocy nie wytrzymałem, chwyciłem ją za ramiona i potrząsałem nią z całej siły. Pobladła,wyglądała, jakby miała się za chwilę pokruszyć. „Dlaczego płaczesz?!” „Nie mogę znieść twojej rozpaczy, twojego szlochu. Nie wytrzymam tego dłużej!”. Byłem wściekły, że zostawia mi tylko swoje ciało, że coraz mniej wiem o jej myślach, że zamyka przede mną duszę. Chciałem wejść w jej głowę. Chciałem, żeby myślała tylko o mnie. „Chodź, dam ci rozkosz” – szeptałem jej do ucha – „Dam ci zapomnienie”. „Dam ci niebo”. Nie broniła się (...)”

 I lubię nocą słuchać gwiazd. Są jak pięćset milionów dzwoneczków.

 Jeżeli będę zajmował się tym, co myślą głupcy, nie będę miał czasu na to, o czym myślą ludzie inteligentni.

 Możesz uszminkować świnię, ale to wciąż będzie świnia. Możesz owinąć starą rybę w kawałek papieru zwanego „zmianą”, lecz ona wciąż będzie śmierdziała.

 Chciałabym, by wszystko okazało się tylko złym snem. Ale wiedziałam, że to niemożliwe.

 Książki warto pisać tylko wtedy, jeśli przekroczy się ostatnią granicę wstydu; pisanie jest rzeczą bardziej intymną od łóżka; przynajmniej dla mnie.

 Nawet jeśli ty straciłaś wiarę w marzenia, one wciąż wierzą w ciebie.

 Nie ma rzeczy, która by miała same wady.

 Los stawia przed nami zadania na miarę naszych możliwości.

 Bo przecież nie musi Cię kochać cały świat, czasem wystarczy tylko jedna osoba.