Życie to taki dziwny prezent.
Na początku się je przecenia: sądzi się, że dostało się życie wieczne. Potem się go nie docenia, uważa się, że jest do chrzanu, za krótkie, chciałoby się niemal je odrzucić. W końcu kojarzy się, że to nie był prezent, ale jedynie pożyczka.
I próbuje się na nie zasłużyć.
Często zadawała sobie pytanie, co to znaczy być wolnym.
Czy nawet jeżeli uda nam się wydostać z jednej klatki, okazuje się,
że znaleźliśmy się w innej, większej?
Nie zapomniał, nie, po prostu nie miał już czasu pamiętać.
W końcu wszystkie drogi prowadzą ... przed siebie.
Zła obietnica nie staje się lepsza przez to, że się jej dotrzymuje.
Nie zmusisz szczęścia, żeby ci sprzyjało.
Oliwa sprawiedliwa, zawsze na wierzch wypływa.
I to wszystko bez najmniejszej kropelki rumu.
Lepiej zginąć niż żyć ze świadomością, że zrobiło się coś, co wymaga wybaczenia.
Wyjście zawsze się znajdzie, a jak nie, to trzeba je wybić. Chociażby łomem.
"Och" było odpowiednim słowem. Krótkim i neutralnym, mogącym wyrażać wszystko i nic.
