I to co było słodkie, pachnie kwaśno. Pachnie trucizną.

 Im więcej ludzi pokochasz,
tym będziesz słabsza.

 Sztuka i wykwintne wina, dwie dziedziny, które pozostają dla mnie absolutną tajemnicą.

 Cisza i zapomnienie to rozkoszne formy zemsty.

 Boję się mówić. Zapomniałam, jak się mówi. Nie wiem kim jestem, ale nie wiem też, kim oni są.

 Dorastać, to znaczy popełniać błędy, ale nie można bać się żyć.

 Czy moglibyśmy dalej żyć, gdyby nasza pamięć musiała gromadzić wszystkie nasze cierpienia w stanie nieoswojonym?
Nasze koszmary to jedynie ich echo.

 Ale moim zdaniem, inteligencja bez miłości nic nie znaczy.

 Raczej ja zdradziłbym świat, niżbym pozwolił, by świat mnie zdradził.

 Nie boję się obcych.
Bardziej od nieznajomych
przerażają mnie bliscy,
których oczu nie poznaję.

 Każda istota ludzka ma prawo do swojego małego szczęścia.