Kogo Pan Bóg kocha, temu krzyżyk daje.

 Trafiłeś we mnie jak strzała, która zna cel. Lecz cel nie znał strzały.

 Przyjacielu, jeśli będzie ci dane żyć sto lat,
to ja chciałby żyć sto lat minus jeden dzień,
abym nie musiał żyć ani jednego dnia bez ciebie.

 Wszystko jest możliwe, a co nie jest, zajmuje tylko trochę więcej czasu.

 Podanie ręki jest naprawdę niedoceniane jako czynność intymna. Całuje się znajomych albo kolegów, mimochodem, żeby powiedzieć cześć albo do widzenia. Można nawet pocałować przyjaciela prosto w usta. Szybko objąć kogoś, kogo się zna. Nawet spotkać kogoś na przyjęciu, zabrać go do domu, przespać się
z nim i nigdy już go nie zobaczyć.
Ale podać sobie ręce i stać, trzymając się
za nie, czuć te prądy, które powstają wtedy między dwojgiem ludzi? Czułość takiego aktu, obietnica w nim zawarta to coś,
co dzielicie z nielicznymi ludźmi w życiu.

 Trudno jest odmawiać komuś, kto zna zbyt wiele twoich sekretów.

 Dobrze wiemy, że umiera się raz. Na tym koniec.

 Nie ma nic bardziej kłamliwego, niż nasza pamięć.

 Rosnący księżyc daje ludziom nadzieje na lepszą przyszłość. Odnawia się cykl życia.

 Człowiek jest uczuciem, cierpienie jest jego nauczycielem.

 Prawem głupca jest wypowiadać prawdy, których nikt inny nie wypowie.