Nienawiść do ludzi jest potwornie męcząca.

 Chciałam wiedzieć wszystko, chociaż w niewiedzy zawsze była jakaś nadzieja.

 Może to właśnie oznaczało miłość
- poświęcenie i bezinteresowność.
Nieistotne były serca, kwiaty i szczęśliwe
zakończenia, ale świadomość, że czyjeś
dobro jest ważniejsze od twojego.

 Drżała tam nuta śmiechu, ale śmiechu straszliwszego niż smutek, obojętnego jak uśmiech sfinksa, zimnego jak zamróz na drzewach, śmiechu, który miał w sobie grozę nieomylności.

 Wierzę, że tam w górze jest coś, co czuwa nad nami. Niestety, jest to rząd.

 Mamy skłonność do dostrzegania tego, co chcemy zobaczyć.

 Większość ludzi ma jakiś kącik w duszy, do którego innym wzbrania dostępu.

 Największa wina jest w tym, kto nie chce słuchać prawdy.

 Kiedy ludzie się dowiedzą, jak Ci sprawić ból, będą to robić bez końca.

 Przeszłość może czasem sprawić, że nie będziemy zauważać, co dzieje się wokół nas.

 Sama wybrałaś niedoskonałość-
a cóż może być bardziej doskonałe? Zmiarkowałaś, iż twa niedoskonałość jest doskonałością, toteż zaradziłaś temu, wymuszając na sobie niedoskonałość, dzięki czemu na powrót stałaś się doskonałością. Logika to zaiste niedoskonale bezbłędna