Od wódki rozum krótki.

 Każdy dzień, w którym się nie śmiałeś, jest dniem straconym.

 Widzimy ludzi i rzeczy nie takimi, jakimi są, ale takimi, jakimi my jesteśmy.

 Miłość zaczyna się rozwijać dopiero wówczas, gdy kochamy tych, którzy nie mogą się nam na nic przydać.

 Jeden człowiek (...) nie jest w stanie dać wszystkiego drugiemu człowiekowi.

 Życie jest jak nudna sztuka teatralna - kończy się zaśnięciem.

 Wszystko zaczyna wyglądać inaczej, zupełnie jakbym wyszedł z jaskini Platona. Jest jasno i trochę kłuje - światło w oczy, a świat w serce.

 Wymyślajcie sobie niemożliwe. Przekonacie się, że nie istnieje.

 Wszystkie baśnie są kłamstwem, choć nie wszystkie kłamstwa są baśniami.

 Już w chwili narodzin nosimy w sobie nieuchronność odejścia.
Wszystko musi kiedyś przeminąć, zakończyć się, zniknąć bezpowrotnie, albo przejść do innego wymiaru, nieosiągalnego dla nas, pozostających w tym samym miejscu...
Tak, ale Anna była kimś stałym w niestałości świata, nieprzemijającym światłem w szarym dniu, radością, która nie jest tylko przebrzmiałą muzyką, ale dźwiękiem, którym drga każda chwila życia...

 Niech ci futro lekkim będzie.