Ale rzeczą bardziej wstydliwą jest żyć.

 Co ma być, to będzie - ale nigdy w porę.

 Lękam się jednak utraty złudzeń, więc wolę pozostać w świecie marzeń.

 Ilekroć świnia spotyka na drodze inne zwierzę, to ostatnie musi ustąpić na bok.

 Kultura przynosi także zwycięstwo, choć zwycięstwo czasem obniża kulturę.

 A wojna pochłaniała zasoby. Wojna zabierała najlepszych ludzi. Wojna była wyniszczająca.

 Tarzamy się w naszym zepsuciu, jak świnie tarzają się w błocie.

 Są historie, których nie trzeba opowiadać. Można je zatrzymać dla siebie.

 Podróżować znaczy żyć. A w każdym razie żyć podwójnie, potrójnie, wielokrotnie.

 Jego ciemne, przeszywające oczy wciąż się we mnie wpatrują, a palce szukają blizny na mojej twarzy.
Blizny na czole.
Tej, którą chowam pod grzywką.
Tej, o której nikt nie wie.

 Ścisk zelżał dookoła, w miarę jak ludzie wracali do swojego życia. Tylko że życie Aryi skończyło się.