Ale rzeczą bardziej wstydliwą jest żyć.

 Jak możesz być sobą, skoro wyglądasz tak samo, jak wszyscy wokół?

 Samotność jest złudzeniem. Myśli człowieka krążą zawsze koło innych ludzi i łączą go z ich obcym losem, który na próżno stara się odepchnąć.

 Wspomnienia mają tylko urozmaicać mało interesujące części przeszłości.

 Przeciwieństwem miłości jest obojętność.

 To ponton, Dzikusie. Dmuchana łódź. Jeżeli się w to ubierzesz, ja odpadam z tej akcji.

 Zamiast tupać ze złości - naucz się stepować.

 Muszę zmajstrować sobie uśmiech, uzbroić się weń, schronić się pod jego opieką, mieć czym odgrodzić się od świata, zamaskować swe rany, wreszcie wyćwiczyć się w noszeniu maski.

 Całe życie chciałem dotrzeć do miejsca, z którego nie chciałbym wracać.

 A jednak lepiej być samotną, niż niemile widzianą.

 Zresztą, co to za różnica? Kawa z farbą emulsyjną może się okazać całkiem smaczna.