I życie, które spóźniło się na śmierć.

 Żyjemy w wieku paradoksów. By utrzymać pokój, prowadzimy wojnę.

 Człowiek poznaje siebie,
dopiero gdy pozna
własne granice.

 ... im więcej świeczek na torcie, tym trudniej coś zmienić.

 (...) wciąż jeszcze wierzę w wewnętrzną dobroć ludzi.

 Całe moje ciało było zrobione z bólu.

 Ile osób może jednak powiedzieć, że są bezgranicznie szczęśliwe, że mają choćby jedną ludzką istotę, której mogą całkowicie zaufać?

 Czyj nasiew tego plon.

 Sięgaj do gwiazd i nawet jeśli zatrzymasz się na księżycu, przynajmniej będziesz na lepszej pozycji niż ta z której zacząłeś.

 Tu leży pies pogrzebany.

 Są książki, których grzbiety i okładki stanowią najlepszą ich część.