Życie dostałem w spadku; śmierć sam sobie zadam!

 Dobro i zło muszą istnieć obok siebie, a człowiek musi dokonywać wyboru.

 Doskonale potrafiła gniewać się na niego, kiedy był daleko, ale w jego obecności szło jej dużo gorzej.

 Wolę poruszać się po omacku, żeby lepiej docenić mrok.

 W ostateczności wszystko sprowadza się do czerni i bieli – do dychotomii: dobro i zło.

 Jeśli przekroczysz pewną granicę i nic się nie dzieje, to granica traci znaczenie.

 Gromadzi wspomnienia. Na później.

 Tak wiele o nim myślisz, a tak niewiele o nim wiesz. Patrzysz i nie widzisz, bo serce nie ma oczu.

 Najlepsze historie nigdy się nie kończą.

 Lepiej więc być samemu niż z kimś,
kogo się nie kocha, kto jest namiastką,
czy też czymś w tym rodzaju.

 Dyskutować z wariatem jest bezużyteczne, no i czasochłonne.