Przypadkiem udało ci się unieszkodliwić tę kobietę i już jesteś Rambo?
Anioły czasem przebierają się za ludzi i schodzą na ziemię.
W życiu jak w powieści - wszystko zatacza koło.
Nauczyłam się budzić na najdrobniejszy dźwięk, czy zapach.
Nie żałuj umarłych, Harry, żałuj żywych, a przede wszystkim tych, którzy żyją bez miłości.
Chłodne powietrze wchodzi i wychodzi z moich płuc boleśnie, ale to dobry rodzaj bólu: ból, który przypomina, jak cudownie jest oddychać.
Wybaczenie to jedno,
zapomnienie to coś
zupełnie innego.
Żyjemy długo, bardzo długo i pracowicie, w przerwach pomiędzy intensywnymi momentami największego smutku – i także największej radości, żyjemy w ekstatycznych momentach,
lecz pomiędzy nimi trwają epickie przerwy.
W życiu najwięcej jest właśnie tych przerw, które, spragnione może następnej epifanii, lękające się następnej klęski, rozpościerają się między wielkimi i rzadkimi momentami jak łagodny płaskowyż, w wysokich górach. Póki znajdujemy się na płaskowyżu nie umiemy nigdy zgadnąć, co jeszcze się wydarzy, co przyniesie następne gwałtowne uderzenie życia. Nieraz myślimy, że nic się już nie wydarzy, że smutek nigdy się nie skończy. Ale na ogół mylimy się – zawsze przychodzi następny wstrząs,
czasem też następna radość. Zawsze przychodzi
kolejny rozdział, a w nim ukryte skarby –
żyjemy w chwili i w trwaniu.
To, że czasem potrzebujemy pomocy, nie znaczy, że jesteśmy słabi.
Jeśli jestem tym, co posiadam i to stracę, czym wówczas będę?
