Prawo zachowania przyjemności: im lepiej było wczoraj, tym gorzej dzisiaj.

 Wszak istnieje coś takiego jak zarażenie podróżą i jest to rodzaj choroby w gruncie rzeczy nieuleczalnej.

 Tylko słabi na umyśle nie chcą się poddać wpływowi literatury.

 -Pięć-powiedziała. -Pięć?-powtórzył Gabriel ze zdziwieniem. -Moja ocena. Pańskie umiejętności i technika może wymagają pracy, ale z pewnością ma pan wrodzony talent. Potrzeba panu jedynie praktyki. -A pani chętnie zostanie moją nauczycielką? -Byłabym obrażona, gdyby pan wybrał kogoś innego-odparła Cecily i przysunęła się do niego po następny pocałunek.

 Padnie za wiele kłamstw, a potem nagle nie ma już prawdy, do której można wrócić.

 Umiemy pływać, ale nikt z nas nie jest ognioodporny.

 Czy to nie absurdalne, że wspomnienia o dobrych czasach o wiele częściej doprowadzają do łez niż wspomnienia o tych złych?

 Nie ma rzeczy, która by miała same wady.

 Mało jest rzeczy równie tragicznych w życiu, jak odkryć coś poniewczasie.

 Strach jest najwartościowszym towarem we wszechświecie.

 Przewodnią myślą mego życia jest on. Gdyby wszystko przepadło, a on jeden pozostał, to i ja istniałabym nadal. Ale gdyby wszystko zostało, a on zniknął, wszechświat byłby dla mnie obcy i straszny, nie miałabym z nim po porostu nic wspólnego.